www.wikidata.de-de.nina.az
Latino Malabranca Orsini OP um 1235 in Rom 10 August 1294 in Perugia war ein romischer Adliger italienischer Kardinal und Neffe von Papst Nikolaus III Von 1278 bis zu seinem Tod war er Dekan des Kardinalskollegiums Kardinal Latino Malabranca Orsini Fresko von Tommaso da Modena im Kapitelssaal bei der Kirche San Nicolo Treviso ca 1352 Grabmal des Kardinals in Santa Maria sopra Minerva Rom Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Musik 3 Literatur 4 Weblinks 5 EinzelnachweiseLeben BearbeitenLatino wurde als Sohn des romischen Senators Angelo Malabranca 1 und der Mabilia Orsini der Tochter von Matteo Rosso Orsini Il Grande geboren Mabilia war daher Schwester von Giovanni Gaetano Orsini dem spateren Papst Nikolaus III Kardinal Giordano Orsini 1287 und acht weiteren Geschwistern 2 Sein Onkel Giovanni Gaetano Orsini wurde von Papst Innozenz IV am 28 Mai 1244 zum Kardinaldiakon von San Nicola in Carcere ernannt 3 Latino studierte an der Universitat von Paris und erlangte den Doctor in utroque iure und den Magister in Theologie 4 Er trat wahrend der Regierungszeit von Papst Alexander IV in den Dominikanerorden ein 5 Ob er zum Priester geweiht wurde ist unbekannt Frater Latino wurde zum Lektor des studium conventuale im Kloster Santa Sabina in Rom ernannt 6 7 Spater wurde er Prior des Klosters Santa Sabina Thomas von Aquin war Moderator der Studien in Santa Sabina von 1265 bis 1267 Danach kehrte er nach Paris zuruck 8 Danach wurde Latino definitor beim Provinzialkapitel in Orvieto 9 Unter Papst Urban IV 1261 1264 wurde er fur einen Dominikaner nicht ungewohnlich Generalinquisitor 1278 folgte er seinem Onkel als Leiter der Papstlichen Inquisition Dies blieb er bis zu seinem Tod Kardinal Giovanni Gaetano Orsini wurde in der Papstwahl am 25 November 1277 zum Papst Nikolaus III gewahlt Sein Vorganger Johannes XXI starb als die Decke des Zimmers in dem er sich aufhielt auf ihn fiel Am 12 Marz 1278 wurde Latino Malabranca Orsini OP von seinem Onkel zum Kardinalbischof von Ostia und Velletri ernannt er war damit zugleich Kardinaldekan Mit ihm wurden neun andere Kardinale kreiert Papst Nikolaus III starb am 22 August auf der Burg Sariano an einem plotzlichen Schlaganfall Die Sedisvakanz dauerte aufgrund einer Pattsituation sechs Monate 10 Simon de Brion Kardinalpriester von Santa Cecilia wurde am 22 Februar 1281 zu Papst Martin IV gewahlt Da die Lage nach Untersuchungen der Kardinale Latino Malabranca und Godefridus von Alatri zu unsicher war wurde der Papst von Kardinal Malabranca in Orvieto zum Bischof geweiht und zum Papst gekront 11 Der Papst starb am 28 Marz 1285 ohne Rom betreten zu haben Giacomo Savelli Kardinaldiakon von Santa Maria in Cosmedin wurde nach vier Tagen am 2 April 1285 im ersten Wahlgang zu Papst Honorius IV gewahlt 12 13 Am 20 Mai 1285 weihte Kardinal Latino Malabranca den neugewahlten Papst zum Bischof 14 Honorius IV starb am Grundonnerstag dem 3 April 1287 in Santa Sabina und wurde im Petersdom neben Nikolaus III beigesetzt 15 Girolamo Masci O Min wurde am 22 Februar 1288 im Papstpalast Santa Sabina auf dem Aventin zu Papst Nikolaus IV gewahlt 16 Am 12 Juni 1288 gewahrte der Papst Malabranca die Einkunfte der Stadt und der Region Segni auf Lebensdauer 17 Papst Nikolaus IV starb am Ostersonntag dem 4 April 1292 im Patriarchenhaus bei Santa Maria Maggiore im funften Jahr seiner Regierung 18 Die Sedisvakanz dauerte zwei Jahre drei Monate und zwei Tage Am Montag dem 5 Juli 1294 wurde Pietro del Morrone zum Papst Coelestin V gewahlt 19 Malabranca der Pietro del Morrone laut der Historia ecclesiastica nova von Tolomeo da Lucca bereits vorher freundschaftlich verbunden war hatte entscheidenden Anteil an der Wahl des neuen Papstes Dieser trat wenige Monate spater von seinem Papstamt zuruck Kardinal Malabranca starb am 9 August 1294 20 kurz nach der Wahl Coelestins V 21 22 Er wurde in der Kirche Santa Maria sopra Minerva in Rom beigesetzt 1630 ubertrug der Generalminister des Dominikanerordens seine Gebeine von der Sakristei an den Hochaltar 23 Musik BearbeitenManchmal wird das Dies irae ein Lateinischer Hymnus aus dem 13 Jahrhundert der das Jungste Gericht beschreibt und in der romischen Liturgie im Requiem verwendet wird Malabranca zugeschrieben 24 Literatur BearbeitenGiovanni Villani Ioannis Villani Florentini Historia Universalis herausgegeben von Giovanni Battista Recanati In Ludovico Antonio Muratori Hrsg Rerum Italicarum Scriptores Tomus 13 Mailand 1728 A Touron Histoire des hommes illustres de l Ordre de Saint Dominique Tome premier Paris 1743 S 542 559 August Potthast Regesta pontificum Romanorum II Berlin 1875 Ferdinand Kaltenbrunner Hrsg Actenstucke zur Geschichte des Deutschen Reiches unter den Konigen Rudolf I und Albrecht I Wien 1889 Ferdinand Gregorovius History of Rome in the Middle Ages Volume V Part 2 Second edition revised George Bell London 1906 Richard Sternfeld Das Konklave von 1280 und die Wahl Martins IV 1281 In Mitteilungen des Instituts fur Osterreichische Geschichtsforschung 21 1910 S 1 53 Thomas Kaeppeli Scriptores ordinis praedicatorum medii aevi Band 3 Rom 1980 S 60 63 Nachtrage in Band 4 S 185 Marco Vendittelli Malabranca Latino In Mario Caravale Hrsg Dizionario Biografico degli Italiani DBI Band 67 Macchi Malaspina Istituto della Enciclopedia Italiana Rom 2006 Thomas M Izbicki Failed Censures Ecclesiastical Regulation of Women s Clothing in Late Medieval Italy In Medieval Clothing and Textiles 5 Jahrgang 2009 S 37 53 rutgers edu Jean Dunbabin Charles I of Anjou Power Kingship and State Making in Thirteenth Century Europe Routledge New York London 2014 Neudruck von Addison Wesley Longman 1998 Kapitel 10 und 11 Weblinks BearbeitenMalabranca Orsini O P Latino In Salvador Miranda The Cardinals of the Holy Roman Church Website der Florida International University englisch abgerufen am 10 Januar 2018 Einzelnachweise Bearbeiten Jochen Johrendt Die Diener des Apostelfursten Das Kapitel von St Peter im Vatikan 11 13 Jahrhundert Walter de Gruyter Berlin 2011 S 191 192 Angelo Malabranca war Senator 1235 Francesco Antonio Vitale Storia diplomatica de senatori di Roma I Roma 1791 S 95 100 und S 110 1248 Luigi Pompili Olivieri Il senato romano I Roma 1886 S 191 192 und 194 Malabranca Orsini O P Latino In Salvador Miranda The Cardinals of the Holy Roman Church Website der Florida International University englisch abgerufen am 10 Januar 2018 Augustin Demski Papst Nikolaus III eine Monographie Munster 1903 S 8 und n 2 Cesar du Boulay Historia Universitatis Parisiensis III Paris 1666 S 697 A Touron Histoire des hommes illustres de l Ordre de Saint Dominique Tome premier Paris 1743 S 543 Marco Vendittelli MALABRANCA Latino In Dizionario Biografico degli Italiani DBI Band 67 Rom 2006 Zitat Divenne lector della provincia romana e successivamente priore del convento romano di S Sabina http www e theca net emiliopanella remigio2 re1293 htm abgerufen am 21 Mai 2014 Aurora Cantini S Tommaso ad Orvieto Profili laici e spirituali del Dottore Angelico all ombra della citta del tufo Librosi Edizioni 2014 S 24 Jean Pierre Torrell Amico della verita vita e opere di Tommaso d Aquino Bologna 2006 Kapitel 8 S 200ff Torrell S 167 Williams S 36 Potthast II S 1754 1755 Potthast II Nr 21737 und 21738 Gregorovius V S 492 502 Potthast II S 1795 Conclave of 1285 Dr J P Adams Potthast II 22226 5 April 1285 Martinus Polonus in G Pertz ed Monumenta Germaniae Historica Volume 22 S 482 in sacerdotem est per domnum Latinum Ostiensem episcopum cardinalem promotus apud Sanctum Petrum et ibidem die crastina dominica coronatus per eum in altari sancti Petri primitus divine misse officio celebrato Williams 36 Potthast II S 1823 1824 Potthast II S 1826 E Langlois Hrsg Les registres de Nicolas IV Tome III Paris 1887 S 952 Nr 7059 Augustinus Theiner Hrsg Caesaris S R E Cardinalis Baronii Od Raynaldi et Jac Laderchii Annales Ecclesiastici Tomus Tertius Quintus 1286 1312 Ludovicus Guerin Bar le Duc 1871 unter dem Jahr 1292 17 S 123 Zeitgenossische Quellen sind aufgefuhrt bei Potthast II S 1914 Robert Brentano Rome before Avignon A Social History of Thirteenth Century Rome U California Press Berkeley Los Angeles 1990 S 142 143 Note Necrologiche di S Sabina In P Egidi Necrologie e libri affini della provincia Romana Roma 1908 S 296 E Gigli Il cardinale Latino Malabranca Orsini e l elezione di Celestino V In B M Valeri Hrsg Celestino V nel settimo centenario della morte Atti del Convegno Ferentino 1996 Associazione culturale Gli argonauti Casamari Frosinone 2001 S 83 103 Agostino Paravicini Bagliani I Testamenti dei cardinali del Duecento Presso la Societa alla Biblioteca Vallicelliana Roma 1980 S 55 Nr 36 Lorenzo Cardella Memorie de cardinali della Santa Romana Chiesa Tomo II Roma 1793 S 12 Pierre Mandonnet OP Order of Preachers In Catholic Encyclopedia Band 12 Robert Appleton Company New York 1911 Frater Mandonnet cites G Salvadori De Remigio Girolami IV Scritti vari di Filologia Rom 1901 S 488 item in eloquentia et ad dictandum et ad sermonicinandum et ad predicandum et ad proloquendum et ad monendum et etiam ad cantandum non solum in voce seg magis in cantandi arte sed et plus in cantabilium cantuum inventione scilicet hymnorum sequentiarum responsorium et officiorum universaliter Normdaten Person GND 102498091 lobid OGND AKS VIAF 316417354 Wikipedia Personensuche PersonendatenNAME Malabranca Orsini LatinoKURZBESCHREIBUNG romischer Adliger italienischer Kardinal und Neffe von Papst Nikolaus III GEBURTSDATUM um 1235GEBURTSORT RomSTERBEDATUM 10 August 1294STERBEORT Perugia Abgerufen von https de wikipedia org w index php title Latino Malabranca Orsini amp oldid 231609358