www.wikidata.de-de.nina.az
Dieser Artikel zeigt die Ergebnisse der Herren bei den AEGON Nottingham Challenge 2011 fur die Ergebnisse der Damen siehe AEGON Nottingham Challenge 2011 Damen Die AEGON Nottingham Challenge 2011 war die Erstausgabe des Tennis Rasenturniers in Nottingham Die Hauptrunde wurde vom 6 bis 12 Juni 2011 gespielt Es war Teil der ATP Challenger Tour 2011 und bildete zusammen mit der Woche fruher stattfindenden AEGON Trophy 2011 sowie einem Rollstuhltennis Turnier den British Open das Nottingham Tennis Festival AEGON Nottingham Challenge 2011Datum 6 6 2011 12 6 2011Auflage 1Navigation 2011 2012ATP Challenger TourAustragungsort NottinghamVereinigtes Konigreich Vereinigtes KonigreichTurniernummer 6286Kategorie ChallengerTurnierart FreiplatzturnierSpieloberflache RasenAuslosung 32E 32Q 16DPreisgeld 64 000 Website Offizielle WebsiteSieger Einzel Israel Dudi SelaSieger Doppel Sudafrika Rik De VoestKanada Adil ShamasdinTurnierdirektor Paul HutchinsTurnier Supervisor Carl BaldwinLetzte direkte Annahme Kolumbien Robert Farah 169 Stand 2 Januar 2014Das Teilnehmerfeld der Einzelkonkurrenz bestand aus 32 Spielern jenes der Doppelkonkurrenz aus 16 Paaren Fur das Einzelturnier fand im Vorfeld eine Qualifikationsrunde mit 32 Teilnehmern statt bei der sich vier Spieler fur das Hauptfeld qualifizieren konnten Das Preisgeld der Veranstaltung betrug insgesamt wie im Jahr zuvor 64 000 Euro Im Finale des Einzelturniers standen die beiden topgesetzten Spieler des Turniers der topgesetzte Franzose Jeremy Chardy und der Israeli Dudi Sela Nach drei Satzen konnte sich Sela als erster in die Siegerliste des Turniers eintragen und erlangte so den 12 Challenger Titel im Einzel seiner Karriere und den dritten der Saison In der Doppelkonkurrenz setzte sich die ungesetzten Rik De Voest aus Sudafrika und Adil Shamasdin aus Kanada in zwei Satzen gegen De Voests langjahrigen Partner Izak van der Merwe und Treat Huey von den Philippinen durch Dies war fur De Voest der zehnte Doppeltitel seine Karriere in dieser Kategorie und der zweite in diesem Jahr Fur Shamasdin war es der achte Titel auf der Challenger Tour und ebenfalls der zweite der Saison Inhaltsverzeichnis 1 Einzel 1 1 Setzliste 1 2 Ergebnisse 2 Doppel 2 1 Setzliste 2 2 Ergebnisse 3 WeblinksEinzel BearbeitenSetzliste Bearbeiten Nr Spieler Erreichte Runde0 1 Frankreich nbsp Jeremy Chardy Finale0 2 Israel nbsp Dudi Sela Sieg0 3 Niederlande nbsp Jesse Huta Galung 1 Runde0 4 Japan nbsp Tatsuma Itō Achtelfinale Nr Spieler Erreichte Runde0 5 Slowakei nbsp Lukas Lacko 1 Runde0 6 Kolumbien nbsp Alejandro Falla Achtelfinale0 7 Luxemburg nbsp Gilles Muller Achtelfinale0 8 Italien nbsp Simone Bolelli AchtelfinaleZeichenerklarung Q Qualifikant WC Wildcard LL Lucky Loser ITF qualifiziert uber ITF Ranking ALT Ersatz alternate PR Protected Ranking SE Special Exempt r Aufgabe retired d Disqualifikation w o walkover Ergebnisse Bearbeiten Erste Runde Achtelfinale Viertelfinale Halbfinale Finale1 Frankreich nbsp J Chardy 7 6 WC Vereinigtes Konigreich nbsp D Smethurst 5 3 1 Frankreich nbsp J Chardy 3 6 6 Kolumbien nbsp R Farah 65 7 6 Kolumbien nbsp R Farah 6 4 1 Q Vereinigtes Konigreich nbsp R Bloomfield 7 60 3 1 Frankreich nbsp J Chardy 6 6 Slowakei nbsp K Beck 6 6 Slowakei nbsp K Beck 2 4 WC Vereinigtes Konigreich nbsp D Evans 1 4 Slowakei nbsp K Beck 65 6 0 LL Frankreich nbsp L Walter 63 4 7 Luxemburg nbsp G Muller 7 2 0r 7 Luxemburg nbsp G Muller 7 6 1 Frankreich nbsp J Chardy 610 7 73 Niederlande nbsp J Huta Galung 4 4 Sudafrika nbsp I van der Merwe 7 65 68 Frankreich nbsp M Gicquel 6 6 Frankreich nbsp M Gicquel 2 6 3 Belarus 1995 nbsp U Ihnazik 64 1 Sudafrika nbsp I van der Merwe 6 2 6 Sudafrika nbsp I van der Merwe 7 6 Sudafrika nbsp I van der Merwe 6 4 6Q Russland nbsp J Kirillow 66 65 Slowenien nbsp G Zemlja 2 6 4 Slowenien nbsp G Zemlja 7 7 Slowenien nbsp G Zemlja 7 6 Schweiz nbsp S Bohli 4 4 6 Kolumbien nbsp A Falla 5 3 6 Kolumbien nbsp A Falla 6 6 1 Frankreich nbsp J Chardy 4 6 58 Italien nbsp S Bolelli 6 7 2 Israel nbsp D Sela 6 3 7 Italien nbsp F Cipolla 1 62 8 Italien nbsp S Bolelli 3 6 3 Frankreich nbsp E Roger Vasselin 7 6 Frankreich nbsp E Roger Vasselin 6 3 6 WC Vereinigtes Konigreich nbsp R Gabb 63 2 Frankreich nbsp E Roger Vasselin 7 4 3SE Australien nbsp B Tomic 6 3 6 SE Australien nbsp B Tomic 65 6 6 Q Australien nbsp C Ball 4 6 3 SE Australien nbsp B Tomic 6 66 7 WC Vereinigtes Konigreich nbsp A Ward 64 3 4 Japan nbsp T Itō 3 7 5 4 ALT Japan nbsp T Itō 7 6 SE Australien nbsp B Tomic 5 45 Slowakei nbsp L Lacko 3 7 1 2 Israel nbsp D Sela 7 6 Sudafrika nbsp R De Voest 6 66 6 Sudafrika nbsp R De Voest 6 6 Russland nbsp A Kudrjawzew 3 65 41r Q Danemark nbsp F Nielsen 2 4 Q Danemark nbsp F Nielsen 6 7 41r Sudafrika nbsp R De Voest 4 4 Deutschland nbsp A Beck 6 6 2 Israel nbsp D Sela 6 6 Brasilien nbsp R Dutra da Silva 2 3 Deutschland nbsp A Beck 3 1 Osterreich nbsp M Fischer 4 3 2 Israel nbsp D Sela 6 6 2 Israel nbsp D Sela 6 6 Doppel BearbeitenSetzliste Bearbeiten Nr Paarung Erreichte Runde0 1 Vereinigte Staaten nbsp Jamie CerretaniDeutschland nbsp Philipp Marx Halbfinale0 2 Vereinigtes Konigreich nbsp Jamie DelgadoVereinigtes Konigreich nbsp Jonathan Marray Ruckzug0 3 Schweden nbsp Johan BrunstromDanemark nbsp Frederik Nielsen Viertelfinale0 4 Schweiz nbsp Yves AllegroFrankreich nbsp Jeremy Chardy ViertelfinaleZeichenerklarung Q Qualifikant WC Wildcard LL Lucky Loser ITF qualifiziert uber ITF Ranking ALT Ersatz alternate PR Protected Ranking SE Special Exempt r Aufgabe retired d Disqualifikation w o walkover Ergebnisse Bearbeiten Erste Runde Viertelfinale Halbfinale Finale1 Vereinigte Staaten nbsp J Cerretani Deutschland nbsp P Marx 7 6 WC Vereinigtes Konigreich nbsp D Evans Vereinigtes Konigreich nbsp J Milton 61 3 1 Vereinigte Staaten nbsp J Cerretani Deutschland nbsp P Marx 6 3 11 WC Vereinigtes Konigreich nbsp R Bloomfield Vereinigtes Konigreich nbsp T Bradshaw 6 6 Vereinigtes Konigreich nbsp R Bloomfield Vereinigtes Konigreich nbsp T Bradshaw 4 6 9 Deutschland nbsp F Moser Schweden nbsp A Siljestrom 2 4 1 Vereinigte Staaten nbsp J Cerretani Deutschland nbsp P Marx 3 2 4 Schweiz nbsp Y Allegro Frankreich nbsp J Chardy 6 7 Sudafrika nbsp R De Voest Kanada nbsp A Shamasdin 6 6 WC Vereinigtes Konigreich nbsp R Gabb Vereinigtes Konigreich nbsp T Martin 2 5 4 Schweiz nbsp Y Allegro Frankreich nbsp J Chardy 3 4 Sudafrika nbsp R De Voest Kanada nbsp A Shamasdin 7 6 Sudafrika nbsp R De Voest Kanada nbsp A Shamasdin 6 6 Deutschland nbsp M Emmrich Kolumbien nbsp R Farah 62 3 Sudafrika nbsp R De Voest Kanada nbsp A Shamasdin 6 7 Philippinen nbsp T Huey Sudafrika nbsp I van der Merwe 6 7 Philippinen nbsp T Huey Sudafrika nbsp I van der Merwe 3 69 Italien nbsp F Cipolla Vereinigte Staaten nbsp D Martin 0 64 Philippinen nbsp T Huey Sudafrika nbsp I van der Merwe 6 7 Thailand nbsp S Ratiwatana Thailand nbsp S Ratiwatana 4 2 3 Schweden nbsp J Brunstrom Danemark nbsp F Nielsen 3 65 3 Schweden nbsp J Brunstrom Danemark nbsp F Nielsen 6 6 Philippinen nbsp T Huey Sudafrika nbsp I van der Merwe 6 6 Australien nbsp C Ball Niederlande nbsp J Huta Galung 6 6 Australien nbsp C Ball Niederlande nbsp J Huta Galung 4 4 Italien nbsp S Bolelli Italien nbsp A Motti 3 4 Australien nbsp C Ball Niederlande nbsp J Huta Galung 6 6 Russland nbsp M Jelgin Israel nbsp D Sela 65 4 Deutschland nbsp A Beck Kolumbien nbsp A Falla 4 4 ALT Deutschland nbsp A Beck Kolumbien nbsp A Falla 7 6 Weblinks BearbeitenOffizielle Homepage des Turniers Turnierplan Einzel auf der ATP Homepage sowie als PDF englisch Turnierplan Doppel auf der ATP Homepage sowie als PDF englisch Turnierplan Einzel Qualifikation auf der ATP Homepage sowie als PDF englisch ATP Challenger Tour 2011 Sao Paulo Noumea Heilbronn Singapur Honolulu Bucaramanga La Reunion Kasan Burnie Courmayeur Bergamo Caloundra Quimper Meknes Casablanca Wolfsburg Cherbourg en Cotentin Dallas Salinas Kyōto Santiago de Chile Sarajevo Le Gosier Rabat San Jose Guangzhou Rimouski Marrakesch Bath Caltanissetta Pingguo Barletta Barranquilla Saint Brieuc Pereira Monza Recife I Johannesburg Athen Tallahassee Blumenau Rom Neapel Santos Sarasota Ostrava Leon Prag Savannah Rom 2 Bordeaux Busan Zagreb Cremona Fargʻona Alessandria Prostejov Nottingham Furth Rijeka Nottingham 2 Kosice Mailand Guadalajara Marburg Braunschweig Turin Winnetka Pozoblanco Scheveningen Oberstaufen San Benedetto Bogota Sopot Aptos Granby Posen Orbetello Lexington Pensa Manta Astana Tampere Dortmund Recanati Wuhai Segovia Vancouver Peking Campos do Jordao Trani San Marino Binghamton Samarqand Cordenons Qarshi Donostia San Sebastian Manerbio Astana 2 Bangkok Como Genua Sevilla Alphen aan den Rijn Saint Remy de Provence Shanghai Brașov Stettin Istanbul Banja Luka Belo Horizonte Tulsa Ningbo Todi Taschkent Cali Izmir Trnava Ljubljana Campinas Aguascalientes Neapel Madrid Recife II Mons Sacramento Palermo Tiburon Rennes Orleans Seoul Quito Sao Jose do Rio Preto Charlottesville Medellin Eckental Sao Leopoldo Genf St Ulrich in Groden Buenos Aires Knoxville Loughborough Bratislava Champaign Montevideo Salzburg Challenger Tour Finals Helsinki Guayaquil ToyotaATP Challenger Nottingham 2 2011 2012 2013 2014 Abgerufen von https de wikipedia org w index php title AEGON Nottingham Challenge 2011 Herren amp oldid 233311695